Maggie en ik hadden vorige week afgesproken dat ik een korte les zou geven over de past simple en de past continuous voor de eerste groep van vandaag (ICT). Ik had gekozen voor een lesplan waarin ik de leerlingen de regels wilde laten ontdekken, een inductieve les dus. Ik wilde beginnen met te vragen wat ze nog wisten van de verleden tijd. Niemand die mij iets kon vertellen. Hierop ben ik dus gaan uitleggen wat de verleden tijd betekent; iets wat gezegd of geschreven is in het verleden. Het plan was om aan de hand van de opmerkingen van de cursisten een spel te doen, waarin ze automatisch de juiste vorm van de past tense zouden toepassen. Hiervoor had ik zinnen gemaakt en deze door de helft geknipt. De cursisten moesten in tweetallen de correcte combinaties maken met de zinsdelen. De cursisten deden gelukkig wat er van hen gevraagd werd, het leek alleen of het niet echt serieus genomen werd. Iedereen was erg passief. Nadat iedereen de zinsdelen bij elkaar had gezocht heb ik deze met hen nagekeken en aan de hand hiervan de regels van een past simple en een past continuous uitgelegd. De cursisten blijven passief met een erg holle blik in hun ogen. Het leek alsof ze het niet helemaal begrepen. Hierna heb ik gevraagd of iedereen de zinnen in 2 groepen wilde verdelen, een groep voor de past simple en een groep voor de past continuous. Hierbij moesten ze ook gelijk de fouten verbeteren die eerder hadden gemaakt. Tijdens deze opdracht heb ik rondgelopen om te kijken of iedereen het snapte. Dit bleek het geval te zijn. Aan het einde van deze les heb ik iedereen de opdracht gegeven om een filmpje op te zoeken over hun favoriete game designer. Hierover moeten ze de week erop een samenvatting inleveren. Het doel hiervan is dat ze de past tense correct toepassen, wanneer ze iets schrijven.
Probleem: Cursisten reageren niet op de vraag of ze nog iets weten van het onderwerp, erg passief voor een inductieve aanpak.
Aanpak: Uiteindelijk zelf globaal uitgelegd wat ze nog moesten weten.
Uitkomst: Cursisten blijven passief.
De volgende keer: De les minder inductief maken voor deze groep. Duidelijk zijn in opdrachten en wat ik van hun verwacht.
Probleem: Cursisten lijken het niet te begrijpen.
Aanpak: Uitleg op een andere manier nog een keer herhaald.
Uitkomst: Cursisten lijken het nog steeds niet helemaal te begrijpen.
De volgende keer: Waarschijnlijk verwachtte ik te veel van de cursisten door gelijk 2 onderwerpen te behandelen. De volgende keer 2 aparte lessen maken voor de past simple en de past continuous.
Feedback van Maggie:
- Ik ben begonnen met 2 tijden uit te leggen, het is beter om met 1 tijd te beginnen en van hieruit te laten zien wat er altijd mis gaat.
+ De groep was er passief, maar het leek alsof ik kalm bleef (wat ik niet was :-s)
Na deze les hebben we een pauze genomen tot kwart voor 1.
Om kwart voor 1 hadden we weer de groep Theater Techniek. 2 Cursisten van de tweede groep in de middag zijn bij deze groep gaan zitten. Dit heeft Maggie zo geregeld om het niveau verschil zo beperkt mogelijk te maken binnen de groep. De tweede groep in de middag is van dezelfde opleiding, maar heeft een hoger niveau dan de eerste groep.
Maggie heeft de cursisten de opdracht gegeven om een lijst te maken van apparatuur die ze nodig zouden hebben als ze een eigen bedrijf zouden willen beginnen. Na het maken van de lijst moesten ze een e-mail schrijven met de bestelling van deze apparatuur.
Iedereen is aan het werk en Maggie loopt rond om te kijken of iedereen eruit komt. Ik vind het zelf erg lastig om óók rond te lopen, omdat het een erg kleine groep is. Ik ben wel rond blijven kijken en het viel mij op dat één jongen erg veel moeite had met het maken van de e-mail. Ik ben erbij gaan zitten en heb hem proberen te helpen met het maken van een begin en het zetten van de juiste toon in de e-mail.
Er was een nieuwe jongen in de groep, die heel erg onzeker is over zijn Engels. Hierdoor is zijn niveau ook nog heel erg laag. Maggie heeft mij gevraagd om hem te helpen met getallen en de uitspraak van letters.
Om kwart over 2 neemt Maggie altijd een korte pauze tot half 3. Dan begint de volgende groep van Theater Techniek weer.
Vandaag was er een jongen gekomen die amper aanwezig is geweest tijdens de lessen. Hierdoor heeft Maggie hem een opdracht gegeven die alle andere cursisten al hebben gedaan. 2 Andere cursisten zijn er bijna altijd en daarom heeft Maggie besloten dat ze bijna klaar zijn voor de afronding. Ze heeft hierbij een korte les bedacht om het brieven schrijven met hun te oefenen. Bij deze opdracht kregen de cursisten een brief waarbij bepaalde woorden ontbraken, deze woorden heeft ze op het bord geschreven en de cursisten moesten ze dus op de juiste plek zetten. Omdat ik op dat moment weinig kon doen heb ik de opdracht ook gemaakt, tegelijk met de cursisten. Deze hebben we ook samen met Maggie nagekeken. Dit was erg leuk, omdat ik zelf ook een fout had gemaakt. Normaal gesproken zou ik het verschrikkelijk vinden om fouten te maken tegenover mijn leerlingen, maar juist omdat ik er een grapje van maakte heb ik voor mijn gevoel een betere band met deze cursisten kunnen opbouwen. Naar mijn idee vonden zij dit ook erg leuk. Na deze opdracht kregen de cursisten de opdracht om zelf een brief te schrijven als vervolg op de telefoongesprekken van vorige week.
Na dit blok hebben Maggie en ik even het lesplan voor de volgende week bij ICT besproken. Ze had verder geen op en aanmerkingen hierover.
Nou weer lekker naar huis... :-)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten